Zomerkoninkjes!

Het is zover. Tijd om het rustiger aan te doen vanwege de temperatuur en zon. Maar dat rijmt niet met de plantjes. Die willen alleen maar groeien. Gaan wij toch weer ingrijpen. Die mag wel, die niet.

Ruimte en orde, anders verliezen wij het overzicht. Het gras moet wijken van terras en paden, grond moet gekuist worden van de ongewensten. De gewensten moeten worden beschermd en vertroeteld. Henk aan de maaimachines, ruimte!  Rebekka in het veld, kuisen! Niets van aantrekken die zon. Het moet af! Metje in de vijver, loeizware Beemsterklei verplaatsen.
Jeannette, centraal opgesteld, kuisen van ongewenst zevenblad. In de schaduw, dat weer wel.

De "apenkooi" is voltooid (stellage met net over de druif). Helemaal niet belachelijk. In Frankrijk hebben ze ook last van vogels:  http://www.omafra.gov.on.ca/french/engineer/facts/98-036.htm
Bram voelde wel wat voor een geluidskanon op propaangas. Iedere 3 minuten een daverende knal. Te realiseren met een bijdrage van de buren, zij hebben er toch ook wat aan. Boerderij "Zelden Rust" van de overkant zou vast wel geïnteresseerd zijn.
Toch maar niet. Er zijn buren die er "malheureusement" nooit aan wennen.

Vandaag, zondag 7 juli konden wij de vruchten plukken. Jawel, onze eerste echte oogst dit jaar. We moesten een extra tafel aanrukken voor de uitstalling van het product: Zomerkoninkjes, de kindjes van Joos. Vier bakken met de allermooiste, zoete, rode heerlijkheden.

Juli, vakantietijd. Misschien toch wat rustiger aan doen. Het gloednieuwe bankje in de insectentuin maar eens goed inwijden. Foto volgt.

Jeannette.